Lezze

DV house . Oudenaarde

Lezze . photos: © Koen Van Damme Architectural Photograpy

Dwelling between party walls.

© roland piffet

In het beschermde stadscentrum van Oudenaarde, aan de kade langs de Schelde, werd een door brand geteisterde woning grondig gerenoveerd.
De renovatie van de woning vormt een hedendaagse variant van een kwalitatieve stadswoning met respect voor de 19e-eeuwse context. De beperkte bouwoppervlakte maakt de stapeling van de verschillende woonfuncties noodzakelijk. De verticale circulatie staat ten dienste van het maximale wooncomfort. Een expressieve houten gevel geeft de woning een sterke identiteit.
De rijwoning is gebouwd op een smal perceel met beperkte bouwdiepte. Verschillende terrassen op verschillende nivo’s maken het mogelijk dat elk nivo voorzien wordt van natuurlijk daglichttoetreding. Door de gevels zo transparant mogelijk te houden wordt de ruimte geoptimaliseerd en staan de leefruimtes in directe relatie met de skyline van het historische stadcentrum, met de Schelde en met de kenmerkende topografie van de Vlaamse Ardennen.
De nieuwe gevels zijn uitgevoerd uit zelfdragende houten raamgehelen. Een verfijnd vertikaal lijnenspel, gebaseerd op de gevelcompositie van de oorspronkelijke gevel, geven de woning een hedendaags karakter en een nieuwe identiteit. De benadrukte verticale onderverdeling versterkt het stedelijk karakter van de woning. De kroonlijsthoogtes van de aanpalende riante herenwoningen bepalen de globale dimensionering. De woning is sterk geënt op de aanpalende context en vormt zo een boeiende dialoog tussen heden en verleden.
Door uitdrukkelijk en consequent te kiezen voor één materiaal, 30cm diepe houten raamkaders waarvan de glasvlakken en opengaande delen aan de binnenzijde geplaatst zijn, ontstaat een rustig beeld met sterke expressiviteit. De afzelia houtstructuur wordt onbehandeld toegepast en zal na verloop van tijd op een natuurlijke wijze een eigen patinne met grijsbruine kleurschakkering krijgen.
Achter de drieledige voorgevel bevinden zich vier verdiepingen. Omwille van de smalle perceelsvorm, werden de leefzones verticaal gestapeld en werd beslist om het aantal functies per verdieping te beperken.
De verticale circulatie wordt onconventioneel aangepakt. Daar waar traditioneel trappen boven elkaar worden voorzien, meestal in dezelfde richting, werd hier gekozen voor een ‘promenade architecturale’. Het verticale verloop slingert door het volledige gebouw. Hierdoor worden de ruimtes optimaal benut en ontstaat maximaal wooncomfort met een opmerkelijke ruimtebeleving.