villa
Van De Voorde - Piffet Architecten . photos: © Philip Dujardin
De opdracht bestond er in een eengezinswoning te bouwen op de laatste kavel in een zijstraat van een dorpshoofdstraat.
Het terrein wordt begrensd door enerzijds een provinciaal voetbalveld en anderzijds de achterkant van een dorpsnederzetting. Het zuidelijke zicht is een ruraal landschap met centraal daarin een open loods van een houthandel. De impact op het landschap van een woning is het thema.
De bewoners, zij een interieurarchitect en hij een zelfbouwer met specialisatie in staalconstructies, hadden een waslijst aan esthetische voorkeuren. Dit alles gecombineerd met een compact budget resulteerde in een atypisch Vlaams woonhuis.
Als laatste woning op dit enorme terrein aansluitend op een open landschap wilden we als architecten een lichte, compacte maar toch genereuze woning bouwen. Een klassiek woonprogramma met klassieke indeling kreeg de vorm aangemeten van een ‘viewmaster’: een kijkdoos voor het landschap. Het zuidelijk voorportaal is een overkraging waarbij de inkom zich bevindt in het oksel ervan. Het overkragende gedeelte is over de volledige breedte transparant gehouden. In een tweede fase zal hier nog een garage voor gebouwd worden waardoor de privacy van de slaapkamers op het verdiep gegarandeerd wordt. De noordelijke achtergevel is over de 2 niveaus transparant en laat de indeling van de woning duidelijk zien. Rond het bouwvolume is een zinken huid geplooid, een soort beschermend omhulsel zoals de schubben van een vis. Door de vorm, de schaal en de richting van de zinken huid, krijgt deze woning een zeer dynamisch karakter. Als een kameleon wijzigt de expressie van de gevels naargelang de richting vanwaar men kijkt, dan eens doorzichtig, dan een parallel lijnenspel of dan weer schubben, of soms zwaar en in het landschap ingedrukt of anders licht en klaar om recht te veren.
Van De Voorde - Piffet Architecten . photos: © Philip Dujardin
De opdracht bestond er in een eengezinswoning te bouwen op de laatste kavel in een zijstraat van een dorpshoofdstraat.
De bewoners, zij een interieurarchitect en hij een zelfbouwer met specialisatie in staalconstructies, hadden een waslijst aan esthetische voorkeuren. Dit alles gecombineerd met een compact budget resulteerde in een atypisch Vlaams woonhuis.
Als laatste woning op dit enorme terrein aansluitend op een open landschap wilden we als architecten een lichte, compacte maar toch genereuze woning bouwen. Een klassiek woonprogramma met klassieke indeling kreeg de vorm aangemeten van een ‘viewmaster’: een kijkdoos voor het landschap. Het zuidelijk voorportaal is een overkraging waarbij de inkom zich bevindt in het oksel ervan. Het overkragende gedeelte is over de volledige breedte transparant gehouden. In een tweede fase zal hier nog een garage voor gebouwd worden waardoor de privacy van de slaapkamers op het verdiep gegarandeerd wordt. De noordelijke achtergevel is over de 2 niveaus transparant en laat de indeling van de woning duidelijk zien. Rond het bouwvolume is een zinken huid geplooid, een soort beschermend omhulsel zoals de schubben van een vis. Door de vorm, de schaal en de richting van de zinken huid, krijgt deze woning een zeer dynamisch karakter. Als een kameleon wijzigt de expressie van de gevels naargelang de richting vanwaar men kijkt, dan eens doorzichtig, dan een parallel lijnenspel of dan weer schubben, of soms zwaar en in het landschap ingedrukt of anders licht en klaar om recht te veren.
0 comentarios :
Publicar un comentario